Saturday, 21 November 2015

PRAYER


Contemplation is a prayer of the heart- spiritually speaking we had two hearts. 1. Physical 2. Spiritual.
Physical heart- physical heart is pump made by God the weight of it 300. It has two parts one side purity blood and second pumps out it pumps 1500 lt. of blood. It is situated left of the middle in chest. Heart is marvelous.

Spiritual heart- we have also spiritual heart. It is the centered of self identify or spiritual dimension of our being. It is normally localize at the Centre of our chest by us. When we refer to the cease of our being we refer to the heart (spiritual spirit) it is my deepest being (self) in Indian tradition. It is called love of the heart. Jesus showed his spiritual heart to Mary Margaret. The heart of Jesus is a spiritual person of Jesus we are aware of physical heart but not much with spiritual heart. We feel that our emotions come from our spiritual heart. This spiritual heart has task not only to produce not emotion but has deeper layer of self awareness. This can be opened to others, especially to God. Our inner heart being spiritual can expand to embrace anyone in this world. This heart specially made by God so that is may become God’s dwelling place. When we entre deeper into our spiritual heart. We realize that I am the beloved child of God. This is self realization. Jesus practiced this very much and we have to realize our vacation. vocal prayer- Eg-our father in heaven. in and through this we see the inner depth of these word we go beyond the words to an awareness of God's presences deep within us. every vocal prayer contains contemplation. every word we utter should take us to God.
Meditative prayer- here we reflect on the words " our father" this picture. if the meditative is a painting a picture contemplative is looking at the complete picture.
Contemplation prayer- contemplation prayer means going beyond symbolic thought, words, conviction and here we see to enter the reality that which is spiritual, true, enduring, over powering that is God himself Jesus and Holy Spirit. we early our mind can't see this reality because God is wholly other and we are matter but our spiritual heart can grasp this reality as a contemplatives. we are called to go loved but not thought by love. he may be gotten and Holden.
St. John Chrisostom says " contemplation is nothing else but a secret peaceful infusion of God which if admitted will set the soul on fire with the Spirit of love".
the real prayer is contemplative. in the sense that it leads us beyond words (vocal prayer) and beyond thoughts (meditative prayer) to the reality which words and thoughts paints all prayer must have a contemplative quality. Eg. Sadhna on breathing sensession contemplative prayer is Pentecost prayer here we see the reality of the Spirit of God, so contemplative prayer is Spiritual prayer.

Friday, 16 October 2015

VOW OF OBEDIENCE


            2000 years ago Jesus Christ planted the trees; the trees which he planted still exist. These trees are vows. Jesus Christ is the source of the vows. When we talk about vows, these vows are rooted and grounded in Jesus Christ. Before telling us about these vows Jesus Christ himself practiced them in His life. He always put them into practice. Jesus Christ is great example of vows. He did not say simply rather he followed them faithfully, vow of poverty, vow of chastity and vow of obedience. These three vows were followed by Jesus Christ. Though he was the king of kings, He became poor, He chose to be born in the crib, and by this picture we can say that He was poor. About chastity he was chaste both in body in and in spirit all through his life. This he showed by his love towards everybody equally. His Obedience remained till the death on the crass; he was obedient to his father.
            In today’s world if you go to see the most challenging vow is vow of obedience and it’s very true. Many people find difficult to live the vow of obedience. Nobody wants to remain servants. On the others hand everybody wants to act as master or commander over others. The good things about obedience are that those who follow obedience faithfully they do not do any wrong in their lives. They have always fruitful lives because obedience gives mutual understanding to live our lives and help us to be good Disciples of Christ.
            We Capuchins have got constitution and it speaks clearly about our vow of obedience, specially how to live and remain obedient to our superior and our elderly friars.  Since we are called to remain obedient, we must follow it, of course we are liberated people we have our freedom but beside that our fraternal life also is important. We have concern and love for each other. Nobody wants that others must suffer. If we want to go out we need to take permission because it’s good for us. If you break the vow of obedience you will have very bad or sad life.
            Today vow of poverty and chastity is depending on the vow of obedience because if you are obedient certainly you will not go against the vows of poverty and chastity. Obedience is binding us in our commitment. It is allowing us to respect each other. It is always keeping good relationship and mutual understanding among each other. Obedience in seen everywhere in married life, religious life and in work places too.

            Our founder St Francis of Assisi has drawn the picture from Jesus Christ. He looked at the Jesus’ life and tried to imitate him as Jesus was. 

Tuesday, 13 October 2015

Mother Mary


 WHO IS A FIRST DISCIPLE OF CHRIST?  
When you read the title “who is a first disciple of Christ?” probably you might have felt to laugh. Some of you might have thought that is silly question or some of you might be thinking that he does not know the Disciples of Christ. But here I would like to highlight a great personality who played stupendous role in history of salvation and who became first and faithful disciple of Christ that is our beloved “mother Mary” who was first and foremost mother of Jesus; first one to say yes to God’s word and first one to proclaim Jesus in and through her life itself.
            If we read Holy Bible we come across so many incidents, which had emphasized Mary’s outstanding work as a first and excellent disciple. She did not become disciple when Jesus grew and started His work or ministry rather she began her mission or discipleship at bargaining when Angel appeared
                        When mother Mary conceived Jesus in her womb she went through many problems, difficulties and rejections. According to Jews tradition and laws; if a girl was conceived without a husband, she was stone to death, and the family was harassed. If we read the Bible we get clear understanding about Mary and Joseph, how they were facing the problems. In spite of these terrible situation, she does not stop her work rather began her real mission there.
            Here I would like to give some references from the Bible, where Mother Mary responds to Jesus as a first and great disciple. When they presented baby Jesus in the temple, Simeon prophesied that, “the sword will piece your own soul too.” (Lk 2:35). Another incident when child Jesus was lost. The people might have blamed her saying, that, this woman does not know to take care of her own child; she is in capable to look after child but when the child Jesus was found she said,” why have you treated us like this?”  Immediately Jesus gave answer, “did you know that I must be in my father’s house? It might have been heart breaking for Mary but Mary treasured all these things in her heart (Lk 2: 40-51).
            When Jesus was 30 years old, he began His ministry by choosing the disciples. Whenever he went they followed Him. Some disciples were ready to die with and for Jesus. Simon Peter said, “I love you Jesus. I will not deny but unfortunately when Jesus was handed over to be crucified; His entire disciple ran away but, Mary remained with Jesus from beginning to till the end of His life. All the disciples were scattered like sheep without a shepherded. It was she who tool initiative to bring all the scattered disciples of Jesus together.      Therefore we called Mary “queen of Apostles” in litany. Through all these things we get clear picture about Mother Mary that she was true and first disciple of Christ.
            Many of us make a choice to be first. Teaching of Jesus is not to be first but to be last. When the question discipleship arises, our choice to be last should be our first choice. It is in being humble and last that we become first in eyes of God.

गेल्या वर्षी १८ मेया दिवशी तौक्ते वादळाने सर्वत्र हाकार घातलेला होता. आपण ह्या चक्रीवादळाचे सर्वजण साक्षीदार आहोत आणि आपल्यास ठाऊक आहे की, काय दुश्य घडले होते. मुसळधार धो-धो पाऊस, समुद्रात मोठ-मोठ्या तुफानी लाटा, आणि जोरदार सुसाट्याचा वारा असे वाटले होते की, निसर्गराजा आपणांवर रागावलेला होता. अशा परिस्थितीत अलिबाग येथील एका विधवा आईची दोन मुले मासेमारीसाठी खोल सागरात गेलेली होती. सर्वजण गर्दीने समुद्र किनारावर बोटी परतण्याची वाट पाहत होते. अशाच या गर्दीत विधवा आई पहाटेपासून ते संध्याकाळ होईपर्यंत आपल्या दोन्ही मुलांची आतुरतेने वाट पाहत होती. माझी मुलं अजून का? येत नाहीत या शंकेने तिच्या हृदयात धक्का बसत होता. अशा या वातावरणामुळे माझ्या मुलांची होडी दिशाहीन, दिशाभूल किवा कुठेतरी भरकटली नसेल का? किनारा गाठायला अवघड जात असेल का? माझी मुलं चागली असतील ना? तिच्या मनात नको असलेले विचार खोळबत होते. या विचाराने चीतीत होऊन आपली मुलं सुखरूप किनाऱ्यावर यावी, त्यांना योग्य मार्ग मिळावा मुलांच्या दुखात पाठीराखी कुणीतरी असावे या हेतूने विधवा आईने तिच्या हृदयावर दगड ठेऊन स्वतःच्या झोपडीला आग लावली आणि स्वतःचे घर जाळून घेतले. जेणेकरून या झोपडीच्या जळत्या आगीने, उजेडाने, आणि प्रकाशाच्या साहायाने बोट सुखरूप पोहचेल, माझी मुलं घरी येतील आणि माझ्या दुखी मातेच्या विश्वासू लोकानो खरोखरच ह्या दोन्ही मुलांची होडी दिशाहीन झाली होती. त्यांना मार्ग मिळत नव्हता. परंतु जेव्हा ह्या मुलांनी हि आग पाहिली तेव्हा त्यांना समजे की, येथे किनारा आहे व आपण आणि आपली बोट रात्रीसाठी ठेऊ शकतो. ह्या विधवा बाईने आपले निवासस्थान उध्वस्त केले केवळ तिची दोन्ही मुलं किनारावर सुखरूप येण्यासाठी. विधवा आई ही जणू दीपस्तंभ झाली.

ख्रिस्ताच्या आईच्या चरणाजवळ नतमस्तक झालेल्या माझ्या पवित्र मरीयेच्या भक्तांनो, गेल्या दोन हजार वर्षामध्ये येशूची आई पवित्र मरिया हिला अनेक नावांनी संबोधण्यात आलेले आहे. आजाऱ्याची आई, प्रवासाची राणी, दु:खीतांची सांत्वन करणारी आई, कुटुंबाची राणी इत्यादी कितीतरी शीर्षकाने ओळखले गेले आहे. आज जगभरात होण्याऱ्या ह्या नवदिन भक्तीमध्ये पवित्र मरीयेच्या जीवनावर विचारविनिमय करीत असताना. ह्या नवदिन भक्तीद्रारे आपण ख्रिस्ताच्या जवळ येत असतो. तसेच ह्या नोव्हेनाच्या दिवशी आपल्या वसई धर्मप्रांताने वेगवेगळे विषय देऊन आपले देऊळ मातेवरील नाते घनिष्ठ कारणाचा प्रयत्न करीत आहेत.

माझ्या मरीयेच्या भक्तगणांनो, असं म्हणतात, ज्याच्या पायाला ठेच लागते त्यालाच वेदनांची खरी जाणीव होते. उत्तम शुक्रवारी जेव्हा ख्रिस्त मरण पावला तेव्हा सर्व शिष्य घाबरून पळून गेले होते. त्यांच्या मनात भीतीचे वातावरण निर्माण झाले होते. दु:खी खिन्न होऊन शिष्य घरात लपून बसले होते. अशावेळी ह्या दु:खी शिष्यांचे सांत्वन किवा धीर देण्यासाठी पवित्र मरिया पुढे आली. स्वतः दुखी असताना सुद्धा ती त्यांना साथ देण्यासाठी आली. माया मंदिर हलले लागे कळस फुटाया आज खायळ पक्षी मी जाई पिल्याना भेटाया!स्वतः दुखी आणि घायाळ असताना सुद्धा इतरांच्या दु:खात सहभगी झाली. ज्याप्रमाणे कोंबडी आपल्या लहान पिल्याना कावळाच्या तावडीतून बचाव करून त्यांना तिच्या पखाखाली लपवत होती. तशाचप्रकारचे कार्य पवित्र मातेने केले. सर्वांना तिच्या मायेच्या पदरामधे बाधून ठेवले.

मरिया मातेची मानवाविषयीची आस्था जगाविषयी कळकळ तिच्या अनेक दर्शनांमधून व्यक्त झालेली आहे. मरिया माता आपल्या सर्वांची आई आहे कारण येशूने क्रुसावरून पहा, ही तुझी आईहे आपल्यापैकी प्रत्येकाला उदेशून काढलेले उद्गार आपल्या मरीयामातेबरोबरचे नाते व्यक्त करते. आपण पापी आहोत, दुर्बल आहोत, पापाची निरनिराळ्याप्रकारे आपल्या जीवनात लागत असते, हे मरिया माता फार चांगल्या रीतीने, आईच्या हृदयाने समजू शकते. तिच्या पुत्राने तारणकार्य केले आहे ते प्रत्येक श्रद्धावंताना मिळावे आणि प्रत्येक श्रद्धावंत पापांच्या कलंकापासून मुक्त व्हावा, हीच तिची मनोभावे इच्छा आहे. म्हणून मरिया माता अखंडितपणे मध्यस्थी करत असते. जी आई परिशुद्ध आहे, निष्कलंक आहे, पापाच्या कलंकापासून पूर्णपणे मुक्त आहे ती आई आपली लेकरेसुद्धा तशी शुद्ध, पवित्र, पापमुक्त व्हावीत अशी इच्छा नाही का बाळगणार?  

पवित्र मरीयेने कितीतरी दु:खी-दीनांना प्रसगांतून मुक्त केलेले आहे. अंधाराच्या वाटेवर तो मार्गदर्शक तारा बनलेली आहे. तिच्याकडे पसरविलेली भक्तांनी झोळी तिने भरून काढलेली आहे. तिच्या पुत्राकडे ती मध्यस्थीची याचना करीत आसते. जर तुम्हांला इतरांच्या उपयोगी पडायचं असेल तर प्रथम स्वतःसाठी त्रास घेण्याची सवय लावा. इतरांना प्रकाश देण्यासाठी स्वतःच्या हृद्रयात ज्योत प्रज्वलित ठेवा.

अन्न, वस्त्र व निवारा ह्या मानवाच्या मुलभूत गरजा आहेत. ह्या मुलभूत गरजा पुरविण्यासाठी माणूस जीवापाड प्रयत्त्न करत असतो. देवाने ह्या आपल्या गरजा जाणून घेऊन त्या पूर्णतेस नेण्याचे काम आपल्या प्रत्येकाच्या हाती दिले आहे. ते आई-वडिलांपासून ते थोरापर्यंत आणि लहानापासून तर मोठ्यापर्यंत ह्या सर्वांचे आहे. अन्न,वस्त्र, व निवारा विकत घेत असताना. आपले आई-वडील आपल्याला योग्य आणि उत्तम खाण्यासाठी देत असतात. आईच्या जेवणाची चव आपल्या जिभेला कळलेली असते. परिस्थिती बिकट असली तरी देखील आई-वडील आपल्या लेकरांना जेवण मात्र कमी पडू देत नाही. ज्यांनी आपल्या पोटची भूक मारून आपल्याला जेवून तृप्त केले, कधी त्यांना, आई तू जेवलीस का? बाबा तुम्ही जेवलात का? हे विचारले आहे का? प्रत्येक अंधाऱ्या रात्रीनंतर पहाट होते तसेच दुखनतर आनदाचा क्षण येत असतो. आपल्या वाटयाला आलेल्या दुखाकडे सकारात्मक दृष्टीकोनातून पाहण्याची गरज आहे. दुखामुळे परिवर्तनाची दिशा सापडते व दुखामुलेच ख्रिस्ताच्या जवळ जात असतो.

प्रिय बंधू आणि भगिनींनो, आपणास ठाऊक आहे की, पवित्र मरीयेने देवाच्या इच्छेला होयम्हणाली. कारण तिला माहित होते की ही देवाची इच्छा आहे. जेव्हा देवाची इच्छा असते, तेव्हा आपल्याकडे दुसरा पर्याय नसतो. दुसरीकडे, हव्वा, सर्व सजीवांची आई, देवाच्या इच्छेला "नाही" म्हणाली ज्यामुळे सर्व मानवजातीवर आपत्ती, शोकांतिका, संकटे आणि मृत्यू आला. त्याचा परिणाम गुलामगिरी आणि बंदिवासात झाला. पवित्र मरीया, नवीन हव्वा, "होय" म्हणाली आणि आपल्या सर्वांसाठी तारण आणि जीवन आणले. अशाप्रकारे, पवित्र मरीयेची देखील धार्मिक विधीमध्ये विशेष भूमिका आहे हे आपण लक्षात घेतले पाहिजे. पवित्र मरीयेने होय म्हटले आणि तारणाच्या इतिहासात नवीन सुधारणा घडून आल्या.

आज आपण पवित्र मरीयेला बाजूला ठेवू शकत नाही. मुलाशिवाय आई पूर्ण होत नाही. देवाची आई होण्यात काय मोठेपण! पण तो मोठेपण तिच्या डोक्यात नाही तर तिच्या हृदयात जतन केला. ती परमेश्वराची महती सांगते. पवित्र मरीयेची महानता येशूशी तिच्या जवळीकतेमध्ये आहे. नाझरेथ येथील घोषणेपासून ते कॅल्व्हरी येथील वधस्तंभापर्यंत मरिया येशूच्या पाठीशी उभी होती. जे ख्रिस्त  प्रकाश असेल तर मरिया दिवा स्टँड आहे. ख्रिस्त जर दुपारचा दिवस असेल; तर मरिया सकाळचा तारा. ख्र्सित जीवनाची भाकर; मरिया गहू. ख्र्सित गुरु आहे; मरिया  पहिली शिष्य. तो उद्धारकर्ता आहे; मरिया पहिली सुटका करणारी आई. जीवनाच्या तुफान समुद्रात तो आपला नांगर आहे; मरिया  महासागरात रक्षणाचा तारा आहे. तो मार्ग आहे; मरिया स्वर्गाचे द्वार.